Tamara Cuypers' blog over mindful en muzisch leven

Als je niet meer weet wat je nog kan geloven...

12/8/2020

Wat kun je nog geloven?

De moderne technologie heeft ons veel mooie dingen gebracht, maar nu beginnen we stilaan ook de schaduwkanten te ontdekken.
Niets is meer wat het lijkt. Alles is te manipuleren. Alle kanten van alle verhalen worden verkocht aan wie het wil horen.

Wat kun je nog geloven?

Als je honderd procent zekerheid wil, dan ben je fulltime bezig met broncontrole.

En daar word je niet blij van.

Want hoe weet je of een bron zuiver is? Door er eerst van te drinken?
De testlabo's zijn overwerkt, daar hoef je nu niet aan te kloppen. ;-)
Dus toch wat dichter bij huis gaan zoeken naar antwoorden?

Voelen dat er zoveel is waar je geen controle over hebt.
Onzekerheid.
Dat doet wat met een mens.

Ik geloof stellig dat we allemaal simpelweg gelukkig en tevreden willen zijn. Maar het leven is een serieuze uitdaging geworden.

Is het naar links, naar rechts, rechtdoor?

In 2009 las ik deze woorden ergens:

Geef me kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen.
Geef me moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
Geef me wijsheid om het één van het ander te onderscheiden.

Ik schreef ze in mijn dagboek. Ze zinderden nog dagenlang na.

Slechts drie zinnetjes, maar ze veranderden mijn leven.

Tijdens mijn opleiding tot mindfulness trainer kwam het terug op mijn pad. Daar noemden ze dit het sereniteitsgebed.
Wie deze zinnen eerst uitsprak weet ik niet (die bron weeral, he).
Dit gebed wordt aan tal van mensen toegeschreven. Wat best logisch is. Het lijkt me van alle tijden. De Boeddha zal het wel eens gezegd hebben, en Christus en Lao Tse. Wie weet? Het doet er ook niet toe.

In elk geval, het helpt me elke dag om mijn wijsheid aan te boren. En die staat niet op FB, niet op google, niet in het laatste opiniestuk.

Als ik onrecht zie of iets maakt me kwaad, dan voel ik het en vraag:
"ok, dit is blijkbaar belangrijk voor je?
Choose your battle.
Wat kan ik doen vandaag, wat laat ik zijn?
Wanneer vertrouw ik op het proces, wanneer neem ik actie?”

De antwoorden die ik zoek, en die ik het meest vertrouw, komen uit de stilte.
Door stil te staan wordt het helder en verschijnt het antwoord.

Mijn acties zijn absoluut niet zo groot. Maar, ik hoop dat vele mensen helpen en leren om een onderscheid te kunnen maken tussen de actie van het Doen en de acceptatie in het Zijn, genoeg is.

Duisternis is niet het omgekeerde van licht.
Duisternis is slechts het ontbreken van licht.

Weet je, als je het gevoel hebt dat je soms in het duister tast, angstig bent of onzeker, dan betekent dat niet dat je ergens anders moet komen of grote veranderingen moet doen. Hetgene dat je zoekt is er al. Er schijnt alleen nog geen licht op. Ja, toch?

Als je het licht uitdoet in de kamer, dan is het toch niet zo dat de tafel verdween? Die is er nog steeds, alleen zie je ze niet. Omdat het licht ontbreekt.
Als het ’s nachts donker wordt is de stad er nog, de bomen, de vogels, de mensen. Alleen zijn ze in duisternis gehuld. Het licht ontbreekt.

Dus, alles waar jij naar zoekt, wat jij werkelijk wil, is er al. Je hoeft er alleen maar licht op te schijnen.

Dat is voor mij mindful zijn.
Aandachtig zijn.
Aanwezig zijn.
Moedig zijn.
Vriendelijk zijn.
Wijs zijn.
Hier zijn.
En luisteren naar het antwoord op de vraag: Wat wil ik werkelijk?

Hoe steek je dat licht aan?
>> ontdek het hier

0 Reacties

De jeugd van tegenwoordig? Best wel wakker!

16/2/2020

0 Reacties

Ze snapte het meteen

Momenteel geef ik een mindfulness training aan jongeren van het eerste tot en met vierde middelbaar.

Tijdens de tweede sessie zei een meisje:
"Het is zo bevrijdend, niet te moeten oordelen."

Ze zei het met een gevoel van opluchting en een heldere blik in haar ogen.
Mijn hart maakte een sprongetje. Dat deze meid dit nu al zo duidelijk kon zien. Hoe bijzonder is dit!? Ze raakte zomaar even de essentie aan van mindfulle aandacht en waarom het inderdaad zo bevrijdend is.
Je kan oordelen, maar je bent er niet toe verplicht.
Ze voelde meteen dat zij kon kiezen of ze dat deed of niet. Ze zal zelf misschien niet beseft hebben hoe diepzinnig haar uitspraak was. Maar dat hier een zaadje gezaaid is...

Of die jongen die zegt: "ik at een M&M en merkte dat ik dat eigenlijk helemaal niet lust, ik deed dat uit gewoonte".
Wow! Wat leert hij hiermee nog meer over zichzelf?

Of die andere jongen die bij het opnoemen van 10 dingen, waar hij dankbaar voor is, ongegeneerd aan een groep leeftijdsgenoten (lees: pubers) vertelt hoe dankbaar hij is voor de goede zorg die hij op school krijgt, zijn vrienden, zijn ouders, een dak boven zijn hoofd,...

Makkelijk is het niet

Het is geweldig om te zien hoe jongeren bereid zijn naar binnen te gaan, hun hart in te duiken. Hoe ze bereid zijn uit de hypnose te stappen van de mind, van de ratrace.
Makkelijk is dat niet. Het vraagt zoveel moed om kwetsbaar te durven zijn.

Er zijn natuurlijk ook een paar jongeren, in die groep van 20, die het best wel beangstigend vinden om te kijken naar wat er aan de achterkant van hun ogen te zien is. Ze weten zich geen houding te geven. Ze proberen in hun comfortzone te blijven door vast te houden aan dat wat ze kennen, dat wat voorspelbaar is.

Maar toch, langzaamaan zie je in de loop van een sessie hoe ze enerzijds zachter worden, maar ook moediger, eerlijker, opener, en terzelfdertijd wijzer en nieuwsgieriger. Iets zegt me dat zij misschien nog de grootste ambassadeurs worden. Laat ze maar kritisch zijn!
Ik herken mezelf hierin: eerst zelf ervaren, dan zien we wel weer.

Een duidelijke "ja"

Oordelen gaat snel en vanzelf. Je denkt te weten, maar je weet eigenlijk niet. Oordelen geeft ons gewoon een gevoel van controle. Als we daar mee stoppen, vraagt dat acceptatie van het niet-weten. En dat is lastig, zeer lastig.

Daarom is mindfulness een uitnodiging en vraagt het een duidelijk besluit: "ja, ik ben bereid te kijken". Alleen dan kan de transformatie komen. Dan komt inzicht.

Deze 20 jongeren zitten in de training omdat ze dat zelf willen. We vroegen hen naar hun motivatie, hun bereidheid om te oefenen, we vroegen hen naar hun verwachtingen. Ze moesten ons overtuigen klaar te zijn om deze stap te zetten.
Ik moet zeggen: de antwoorden lezen is niet voor gevoelige lezers. Het leven kan rauw zijn, ook voor tieners. Daarom is het ook mooi, dat ze zo dapper zijn een andere weg te kiezen.

Aan al wie overweegt mindfulness te geven op school:
Laat het alstublieft een uitnodiging zijn.
Geef het als je zelf bereid was de hobbelige weg naar binnen te maken. Belichaam mindfulness en gebruik het niet als een truukje, een pleister of een tuchtmaatregel om de klas stil te krijgen.

Op de plek gaan staan van de waarnemer, de oordeelloze getuige zijn van je ervaring en gedrag is het begin van vrijheid. En als er iets is dat je niet kan afdwingen, dan is het die vrijheid.
Ben jij er klaar voor? >>ik wil een opleiding volgen tot mindfulle leerkracht

Op 29 maart 2020 geef ik 2 workshops op de NAGEBA Festifair met als thema: Mindfulness in het onderwijs
Je bent van harte welkom!

zondag 29 maart 2020 , op mijn 45ste verjaardag ;-)
in Groenhove, Bosdreef 5, Torhout
De beurs is open van 10 tot 17:30u
Het festival gaat door tot 22u
workshops Tamara om 13u in de nature room en om 15u in de health palace
vind hier het programma

0 Reacties

Onderschat jij de impact van 1 druppel?

26/7/2019

0 Reacties

I alone cannot change the world, but I can cast a stone across the waters to create many ripples. Mother Theresa

Heb jij dat ook? Dat je schaamte of schuld voelt als je tijd neemt voor jezelf, om te mediteren bijvoorbeeld? Of om een cursus te volgen of een hobby te starten?

Er is een groot misverstand over zelfzorg.

Je denkt misschien dat het egoïstisch is, of dat je je gezinsleden in de steek laat! Of je ouders teleurstelt.
“Nee, dat kan ik écht niet maken, ik moet eerst nog…”
Wel, daar moet ik dan maar eens iets over schrijven, dacht ik zo.
Het is dan ook een groot misverstand.

Als klein kindje heb je allerlei behoeften, maar heb je niet de mogelijkheid om die zelf allemaal te bevredigen. We zijn afhankelijk van de goodwill en de draagkracht van onze omgeving. Je leert al snel dat je wel eens op je honger blijft zitten.
Als er vaker geen gehoor gegeven kan worden aan jouw behoeften, ga je die al snel zelf niet meer zo serieus nemen. Misschien hoor en voel je daar dan ook nog reacties bij: “ben je daar nu weer?”, “ik wil niet dat je een verwend kind wordt”, "je bent hier niet alleen, he", "ik zou wel willen meer tijd met jou doorbrengen, maar er moet nog dit en dat"…

Je leert je schamen of schuldig voelen voor al dat ‘nodig hebben’, dus je beslist dat jij zelf niet zo belangrijk bent. Je richt je dan maar op de buitenwereld. Het doet te veel pijn om het gevoel van afwijzing nog eens te voelen. Dus…eens kijken… hoe kan ik die leegte opvullen?
Het heeft geen zin een schuldige te zoeken. We doen allemaal ons best. En degenen die het bovenstaande tegen jou zeiden hebben hetzelfde gehoord toen zij klein waren.

Maar nu je groot bent en wel je behoeften zelf kan invullen, blijf je ze misschien toch negeren. Zoek je invulling buiten jezelf. Of luister je naar de slavendrijver in je hoofd?
Die vindt dat je al genoeg gerust hebt. Dat je na 5 minuten nu wel dat boek mag wegleggen omdat de was niet vanzelf gestreken raakt. Dat je dat geld toch beter gebruikt voor nieuwe schoenen voor de kinderen dan voor die massage waar je al zo lang naar hunkert. Dat je niet te lang met vrienden kan napraten. Want je moet nog vanalles.

Maar dan komt er zo een moment dat je crasht. Depressie, burn-out, chronische vermoeidheid, ontevredenheid en frustratie. En dan kun je niks meer. Kun je nauwelijks nog zorgen voor jezelf, en al helemaal niet meer voor anderen.

Zet eerst je eigen zuurstofmasker op

Niet voor niets geeft men in het vliegtuig aan dat je als volwassene eerst je eigen zuurstofmaster moet opzetten wanneer het zuurstofniveau daalt, voor je die bij je kinderen opzet.
Logisch.

Als jij het bewustzijn verliest, dan hebben je kinderen het ook zweten.

Daarom moet je eerst voor jezelf zorgen, pas dan kun je er zijn voor anderen.

Zie zelfzorg en bij “bewustzijn” blijven als een levensreddend geschenk voor jezelf én voor je omgeving!

Als jij zegt: “ik ga een cursus volgen voor mijn persoonlijke ontwikkeling”.   Dan kan het wel eens zijn dat je gezinsleden in een kramp schieten. Ze zijn het zo gewoon dat jij er altijd voor hen bent, jezelf wat wegcijfert en gewoon bent wie je bent. Verandering vinden ze vast wel een beetje akelig.

Maar, wat zij op dat moment nog niet kunnen weten of zien, is dat ze een upgrade van jou in de plaats krijgen én dat het rimpeleffect groots is!

Jij vindt verandering ook wel spannend, maar de druk van binnenuit wordt na al die jaren toch wel heel groot.

Als jij dat ene steentje in het water durft te gooien, dan verspreid die golfbeweging zich naar je familie, je leerlingen, collega's, vrienden. En zij verspreiden het weer naar hun vrienden, collega’, klasgenoten, leerkrachten,…

En voor je ’t weet heb jij ervoor gezorgd dat de wereld een stukje mooier en bewuster is geworden. Dat jouw pijn niet verder gezet wordt in het rimpeleffect, maar jouw vreugde.

En dat maakt heel nederig. Niks egoïstisch. De dankbaarheid die je dan voelt, als je ziet hoe simpel het kan zijn!
We kunnen maar vol-wassen worden als we de verantwoordelijkheid nemen over onszelf en onze eigen daden. En erop vertrouwen dat het rimpeleffect zijn werk wel doet.

0 Reacties

Terug naar het paradijs

6/4/2019

2 Reacties

Paradise is not a place, it is a state of mind

De lente is een heerlijk seizoen om te leren mediteren en je brein te leren focussen op al die dingen die het leven de moeite waard maakt.

Vanmorgen maakte ik een wandeling met mijn schat langs het kanaal waar ik woon. Je valt van de ene verbazing in de andere. Ik ben werkelijk verliefd op bloesems, de vastberadenheid en kracht van al die ontluikende blaadjes, het opgewonden vogelgezang, het gegons van de bijen. De lente is echt mijn seizoen. Dat maakt me intens gelukkig.
Het herinnert me altijd weer aan mijn vroege kindertijd. Een kind is zo open voor al die schoonheid, is er zo één mee.
Tot iemand zegt: doe eens normaal. Je hebt wel iets anders te doen dan te genieten van het leven.

Mijn hart breekt bij het zien van zo veel grote (en kleine) mensen die hier een immens groot heimwee naar hebben. Voel jij ook die melancholie?

Het paradijs verlaten

Wanneer we opgroeien ontwikkelen onze denkende hersenen. We leren dingen in vakjes steken: goed of fout. Je wordt steeds bewuster van jezelf en je omgeving. Maar je leert lang niet altijd te vertrouwen op je gevoel, op je lijf, en al helemaal niet om mindful te zijn. Je leert van grote mensen, die dit ook niet leerden.

Dus ga je veel suggesties en woorden geloven: jij kan dat niet, dat is alleen weggelegd voor mensen met veel geld, jij bent zo moeilijk, jij bent veel te gevoelig, je bent te druk, je bent daar te slim/dom voor, je bent te dun/dik, jij hebt geen smaak, jij stelt me teleur, jij kwetst mij altijd, ....

Dat haalt ons uit het paradijs.

Je raakt in de war, want je voelt heel vaak iets anders dan dat wat je hoort, denkt en ziet.

Het hoeven zelfs geen negatieve suggesties te zijn die ons uit het paradijs halen. Stel dat je veel hoorde: jij bent zo slim, jij ziet er altijd goed uit, jij bent de beste van de groep. Niemand kan aan jou tippen. Jij zal het ver schoppen. Jij hebt zo veel energie!

Allemaal goed bedoeld. Maar je zal maar eens een dagje hebben dat deze suggestie niet strookt met de werkelijkheid. Hoe voelt dat?

Al die perfectionisten die in burn-out gaan ?
Allemaal proberen ze de suggesties en overtuigingen, die in hun onbewuste gegrift zitten, elke dag te realiseren.
Als de suggestie, die je te horen kreeg, was: jij bent een luiaard, kunnen er 2 dingen gebeuren (één ervan of allebei afwisselend):

je gelooft dit en ondanks dat je af en toe in actie komt (een studie aanvat, een nieuw werk, ...), stop je weer, want dat strookt niet met het programma dat loopt. Dan zeg je: "al wat ik probeer faalt, alsof ik vervloekt ben"
je gaat bewijzen dat de suggestie niet klopt en werkt je te pletter, je neemt geen vrije tijd en bent allergisch voor traagheid en niets doen. Dan zeg je: "het werk stopt nooit, ik heb het zo drukdrukdruk"

Zo maken we de hel op aarde

Onlangs was ik les aan het geven aan een groepje kinderen. Het viel me op dat de kinderen drijven op hun reflexen: heel snel oordelen en reageren op alles en nog wat. Niet zo uitzonderlijk, natuurlijk, maar ik zag dat ze het héél moeilijk hebben met zelfregulatie, zelfliefde en emoties.
Ondanks dat ze het zo goed menen en liefde nodig hebben, uiten ze zich onhandig en voelen zich ver verwijderd van het paradijs.
Hoe je zo een stukje hel kan ervaren op aarde.

Het is heel belangrijk om te leren kijken naar emoties en die compassievol te benoemen: ik voel nu boosheid, ik voel nu frustratie (en straks is het weer anders). Het is ok.

Je bent niet boos. Niemand is boos.
Als je het bent, dan ben je het altijd! Dan sta je ermee op en ga je ermee slapen. Alsof je zegt: ik ben een jongen/meisje.
Nee, je voelt boosheid. Dat is een heel ander verhaal.

Je hoeft geen kind te zijn om dit te herkennen. Hoe vaak denk of zeg jij: ik ben zo kwaad, ik ben zo geïrriteerd, ik ben teleurgesteld. En ik zou niet zo mogen zijn. Ik ben dan geen goede ouder, partner, collega,...

Terug naar het paradijs

Het paradijs? Dat is die oordeelloze staat van zijn.   Het gaat niet om goed of slecht zijn, het gaat om Zijn.

En juist dat is een hele opdracht in een maatschappij waar iedereen voortdurend een mening ventileert.  Maar we doen het allemaal. Het is al heel wat als je het gewaar bent.

Er zijn waarschijnlijk wel veel wegen terug naar dat gevoel van die zorgeloze kindertijd, naar dat paradijs. Voor mij is meditatie en mindfulness de aangenaamste en makkelijkste weg om te komen tot dat oordeelloos kijken naar jezelf en de ander.
In mijn praktijk zie ik veel mensen die hier intens naar verlangen, maar geloven 'dat ze nu eenmaal zo zijn'.

Het is mijn missie om op die nagel te blijven kloppen: het paradijs is er, je moet gewoon voorbij de poortwachter zien te komen.

Op 23 april 2019 start een nieuwe mindfulness training. Ik leer het je graag.  Welkom!

2 Reacties

Wenslichtjes, zoekertjes en vindertjes

2/12/2018

0 Reacties

"Light must come from inside. You cannot ask the darkness to leave, you must turn on the light."
S. Rinpoche

De donkere winterperiode, het Feest van het Licht, de beste periode om naar binnen te gaan en daar licht(heid) te vinden.

Ik realiseerde me onlangs: waw, ik ont-moet de laatste tijd zoveel zoekers en vinders. Zo van die nieuwsgierige mensen... met een open mind...

Ik geef een voorbeeldje.
Momenteel verdiep ik me in de hypnotherapie en velen boden zich enthousiast aan om het eens te ondergaan.
Dat vraagt nieuwsgierigheid en een portie lef. Niet?
En ja, juist die zoekers vinden het zo boeiend om te vinden, te leren over hun mens-Zijn, het bewust en onbewust-Zijn, en hoe we daar mee kunnen samenwerken om gelukkigere mensen te worden.

Ik zie hoe ze kiezen om dóór de weerstand van overtuigingen en angsten te gaan en hoe daardoor alles lichter wordt.
Ze vertrouwen er op dat daar diep vanbinnen niets zit dat het licht niet mag zien. Ja, dat is wat ik soms hoor: "ik ben bang voor wat naar boven gaat komen."
Ik weet het, dat is best spannend.
Toch kun je zo dat donkere, de angst, het verdriet, de boosheid,... achter je laten.
Door een opening in jezelf te maken ont-dek je iets veel stralender en voel je je lichter.
Zalig is dat, toch?

Uiteindelijk is het juist door die oude pijn dat je oorspronkelijke licht-heid overtrokken werd met een grauwe sluier.
Dus, weg met die sluier!
Free at last! :-)

Angst wordt vertrouwen, boosheid wordt compassie, verdriet wordt dankbaarheid.
Datgene waar je een licht op werpt, kan onmogelijk nog duister zijn.

De winterperiode is hier de beste periode voor. Dat naar binnen gaan en daar licht(heid) vinden.

Ben jij ook zo'n zoeker?  Ik nodig je dan graag uit om eens langs te komen.
Er staat weer vanalles op het programma (zie verder).

Maar natuurlijk staat mijn praktijkdeur ook altijd open mocht je wat lichtheid zoeken en een 1 op 1 gesprek willen.
Je weet nooit dat je een bij-lichter kan gebruiken, op het pad dat jij nu aan het volgen bent.

Aanbod Praktijk Beernem

Zowel volwassenen, kinderen en tieners kunnen hier terecht met tal van klachten:
- stress
- angsten (faalangst, podiumangst, fobieën, trauma)
- burn-out voorkomen (of herval voorkomen)
- gedragsproblemen
- emotionele problemen
- moeite met aandacht en concentratie

In een intake kijken we welk probleem jij ervaart en spreken we af met welke methode we aan de slag gaan. Al meteen in die eerste sessie beginnen we met de therapie.
Dat kan zijn met:
- op mindfulness gebaseerde stress reductie en/of cognitieve therapie
- kinderyogatherapie
- kindertolken met de present child methode (= voor volwassenen)
- podiumcoaching
- Na de krokusvakantie breid ik mijn aanbod in de privéconsultaties uit met nieuwe therapeutische werkvormen uit NLP en hypnotherapie. Dit kan ook voor kinderen, van zodra ze taal goed begrijpen. Héél effectief en zeer aangenaam!

Wat Martine onlangs op de website schreef:
"Mijn dochter volgt momenteel de 8-weken cursus mindfulness en het resultaat is verbluffend. Ik heb er een ander kind voor teruggekregen. De cursus wordt gegeven in een huiselijke sfeer en ze komt telkens ontspannen thuis. Elke week maakt ze een sprong vooruit, het helpt haar echt om de druk van het dagelijkse leven en de piekergedachten achter zich te laten. Bedankt Tamara, je bent geweldig!"

Agenda

10 december: Onze Barefoot in the Wood winkel opent zijn deur!
Misschien vind je hier nog een eindejaarscadeautje? www.barefootinthewood.be
17 december: Zelf ingesproken Meditaties en Visualisaties beschikbaar op www.barefootinthewood.be
woe. 26 december, 16u-18u: Playshop voor muzikanten
woe. 26 december, 19:30u-21u: LIGCONCERT met Els Cuypers, Elyssia en de Eenhoorn (zie verder)

Vaste lessenreeksen in Beernem

Vanaf ma. 7 januari: Kinderyoga tweewekelijks op maandag 16:30 en 18u
Vanaf di. 8 januari: Mindfulness training op dinsdag 19-21.30u
VROEGBOEKKORTING tot 11 december!!!
Vanaf woe. 9 januari: Mindful Yoga op woensdag 9.30-11u
Vanaf do. 10 januari: Mindful Yoga op donderdag 19-20.30

Mindfulness in Sint Niklaas
Groepspraktijk Aspiro, Leon Scheerderslaan 11, 9100 Sint-Niklaas

Vanaf vr. 11 januari: Mindfulness voor ouder(s) en kind(eren) elke vrijdag van 17-18.30
Vanaf vr. 11 januari: Mindfulness voor volwassenen elke vrijdag van 19-21.30

Wat Valerie onlangs op de website schreef:
"De mindfulness was voor mij een echte oog opener.
Je gedachten en innerlijke criticus leren zien en kennen zorgt voor een enorme bevrijding.
Tamara geeft de 8-weken cursus met zoveel overgave! Je wordt meegenomen in een reis die je leert omgaan met de druk van de huidige maatschappij, de bijhorende stress en je eigen gedachten.
Tamara, het is mooi om te zien hoe toegewijd je bent aan mindfulness en hoe mooi je dit naar andere mensen kan overbrengen!"

>>schrijf je hier in via email

Geef jezelf of iemand anders dit kerstcadeautje!

UNIEK LIGCONCERT door mijn zus Els
26 december 2018 om 19:30u

Tijdens deze heerlijk ontspannende klankreis nemen Elyssia en de Eenhoorn je mee op reis doorheen tijd en ruimte.
Je gaat ontspannen liggen op je matje en laat je meenemen
naar verre oorden en lang vervlogen tijden.
De klanken weven als het ware de filmmuziek bij jouw eigen film, jouw eigen legende.

Elyssia stemt zich met haar subtiele improvisaties af op wat jij nodig hebt, in het moment.
De helende klanken dringen diep naar binnen en brengen je terug… naar huis.

Maak het jezelf extra comfortabel door extra matje, kussen of deken mee te brengen. Basis materiaal is aanwezig.

Bijdrage 27€
Plaatsen zijn beperkt!

>>stuur me een mailtje als je erbij wil zijn

Ik wens je een zalig Licht Feest!
Tamara x

0 Reacties

<<Vorige

Play pause Play
Een blog over mindful en muzisch leven

Als je niet meer weet wat je nog kan geloven...

Is het naar links, naar rechts, rechtdoor?

Duisternis is niet het omgekeerde van licht.
Duisternis is slechts het ontbreken van licht.

De jeugd van tegenwoordig? Best wel wakker!

Een duidelijke "ja"

Onderschat jij de impact van 1 druppel?

Zet eerst je eigen zuurstofmasker op

Terug naar het paradijs

Het paradijs verlaten

Zo maken we de hel op aarde

Terug naar het paradijs

Wenslichtjes, zoekertjes en vindertjes

Aanbod Praktijk Beernem

Agenda

Archieven

Categorieën

0472 069131

​Play pause PlayEen blog over mindful en muzisch leven

Als je niet meer weet wat je nog kan geloven...

Is het naar links, naar rechts, rechtdoor?

Duisternis is niet het omgekeerde van licht. Duisternis is slechts het ontbreken van licht.

De jeugd van tegenwoordig? Best wel wakker!

Een duidelijke "ja"

Onderschat jij de impact van 1 druppel?

Zet eerst je eigen zuurstofmasker op ​

Terug naar het paradijs

Het paradijs verlaten

Zo maken we de hel op aarde

Terug naar het paradijs

Wenslichtjes, zoekertjes en vindertjes

Aanbod Praktijk Beernem

Agenda ​

Archieven

Categorieën

0472 069131

Play pause Play
Een blog over mindful en muzisch leven

Duisternis is niet het omgekeerde van licht.
Duisternis is slechts het ontbreken van licht.

Zet eerst je eigen zuurstofmasker op

Agenda