De jeugd van tegenwoordig? Best wel wakker!

Ze snapte het meteen

Momenteel geef ik een mindfulness training aan jongeren van het eerste tot en met vierde middelbaar.    

Tijdens de tweede sessie zei een meisje:
"Het is zo bevrijdend, niet te moeten oordelen." 

Ze zei het met een gevoel van opluchting en een heldere blik in haar ogen.  
Mijn hart maakte een sprongetje.  Dat deze meid dit nu al zo duidelijk kon zien.   Hoe bijzonder is dit!?  Ze raakte zomaar even de essentie aan van mindfulle aandacht en waarom het inderdaad zo bevrijdend is.   
Je kan oordelen, maar je bent er niet toe verplicht. 
Ze voelde meteen dat zij kon kiezen of ze dat deed of niet.   Ze zal zelf misschien niet beseft hebben hoe diepzinnig haar uitspraak was.  Maar dat hier een zaadje gezaaid is... 

Of die jongen die zegt: "ik at een M&M en merkte dat ik dat eigenlijk helemaal niet lust, ik deed dat uit gewoonte".  
Wow! Wat leert hij hiermee nog meer over zichzelf?  

Of die andere jongen die bij het opnoemen van 10 dingen, waar hij dankbaar voor is, ongegeneerd aan een groep leeftijdsgenoten (lees: pubers) vertelt hoe dankbaar hij is voor de goede zorg die hij op school krijgt, zijn vrienden, zijn ouders, een dak boven zijn hoofd,...

Makkelijk is het niet

Het is geweldig om te zien hoe jongeren bereid zijn naar binnen te gaan, hun hart in te duiken.  Hoe ze bereid zijn uit de hypnose te stappen van de mind, van de ratrace.   
Makkelijk is dat niet.  Het vraagt zoveel moed om kwetsbaar te durven zijn.  

Er zijn natuurlijk ook een paar jongeren, in die groep van 20, die het best wel beangstigend vinden om te kijken naar wat er aan de achterkant van hun ogen te zien is.  Ze weten zich geen houding te geven.  Ze proberen in hun comfortzone te blijven door vast te houden aan dat wat ze kennen, dat wat voorspelbaar is.   
​
Maar toch, langzaamaan zie je in de loop van een sessie hoe ze enerzijds zachter worden, maar ook moediger, eerlijker, opener, en terzelfdertijd wijzer en nieuwsgieriger.  Iets zegt me dat zij misschien nog de grootste ambassadeurs worden.  Laat ze maar kritisch zijn! 
Ik herken mezelf hierin: eerst zelf ervaren, dan zien we wel weer.   

Een duidelijke "ja"

Oordelen gaat snel en vanzelf.  Je denkt te weten, maar je weet eigenlijk niet.  Oordelen geeft ons gewoon een gevoel van controle.  Als we daar mee stoppen, vraagt dat acceptatie van het niet-weten.  En dat is lastig, zeer lastig.     

Daarom is mindfulness een uitnodiging en vraagt het een duidelijk besluit: "ja, ik ben bereid te kijken".  Alleen dan kan de transformatie komen.  Dan komt inzicht.  

Deze 20 jongeren zitten in de training omdat ze dat zelf willen.  We vroegen hen naar hun motivatie, hun bereidheid om te oefenen, we vroegen hen naar hun verwachtingen. Ze moesten ons overtuigen klaar te zijn om deze stap te zetten.   
Ik moet zeggen: de antwoorden lezen is niet voor gevoelige lezers.  Het leven kan rauw zijn, ook voor tieners.  Daarom is het ook mooi, dat ze zo dapper zijn een andere weg te kiezen.  

Aan al wie overweegt mindfulness te geven op school: 
​Laat het alstublieft een uitnodiging zijn. 
Geef het als je zelf bereid was de hobbelige weg naar binnen te maken.  Belichaam mindfulness en gebruik het niet als een truukje, een pleister of een tuchtmaatregel om de klas stil te krijgen.  

Op de plek gaan staan van de waarnemer, de oordeelloze getuige zijn van je ervaring en gedrag is het begin van vrijheid.  En als er iets is dat je niet kan afdwingen, dan is het die vrijheid. 
Ben jij er klaar voor?  >>ik wil een opleiding volgen tot mindfulle leerkracht

Op 29 maart 2020 geef ik 2 workshops op de NAGEBA Festifair met als thema:  Mindfulness in het onderwijs
Je bent van harte welkom!

• zondag 29 maart 2020 , op mijn 45ste verjaardag ;-)  
• in Groenhove, Bosdreef 5, Torhout
• De beurs is open van 10 tot 17:30u
• Het festival gaat door tot 22u
• workshops Tamara om 13u in de nature room en om 15u in de health palace
• vind hier het programma