Play pause Play
|
Play pause Play
|
If we were meant to stay in one place, we'd have roots instead of feet (Rachel Wolchin) Over voeten dus, en over staan en stappen...In Augustus vertelde ik je over mijn voorzichtig over-stappen naar het volledig op eigen benen staan. In mijn eigen voeten gaan staan. Grappig hoe dat op mijn 43ste toch heel onwennig kan voelen. Alsof ik mijn eerste stapjes zet. Zelf-standige zijn (of worden) heb ik onderschat....moet ik toegeven! Respect dus voor al wie mij dit voor deed en doet! Hoed af! Ik, die dacht dat ik op mijn voeten stond, merk dat mijn evenwicht danig op de proef gesteld wordt. Vraag maar aan Peter. Maar ja, al zie je bij het begin niet de hele trap, je ziet wel de eerste paar treden. En dus zet je de eerste stap, en dan de tweede, en de derde.... In mijn rugzak, richting de bovenste trede, neem ik zoveel mogelijk vertrouwen met me mee. Dat lukt de ene dag beter dan de andere. Na een dip, krijg ik dat vertrouwen steeds weer terug door even om te kijken, naar alle treden die achter me liggen. Dit is slechts een nieuw verdiep, een nieuwe trap. Niets om me zorgen over te maken. Misschien heb jij ook wel dat gevoel? Dat je ergens op een trap staat richting een doel? Herinner jezelf er dan regelmatig aan te kijken naar wat je al allemaal verwezenlijkt hebt! En zet dan gestaag één stap, en nog één, en nog één... Kleine stapjes, met je oog op het doel, zonder al te willen gearriveerd zijn. Zonder al te willen zijn waar je nog niet bent en simpelweg nog niet kán zijn. Leef niet in een illusie, in een leugen. Leef hier en nu! Leef daar waar je wérkelijk bent. Het ging dus over voeten en zo.Juist. Ik heb ook nog een aankondiging. trrrrrrrrrrrrromgerrrrrrrrrrrrroffel Peter en ik hebben ...... een vennootschap opgericht. Barefoot in the Wood! Haha, ik kon het niet laten. Hewel, ja, ons bedrijfje is ons kindje en 't is nog kwetsbaar. Maar het zit vol levensgoesting en potentieel. Je hoort binnenkort nog veel meer over al onze plannen. Hoe Peter en ik samen willen bouwen aan eenvoudig, natuurlijk design van onze binnen- en buitenwereld. Benieuwd waar die voetjes ons gaan brengen. Je komt altijd op je pootjes terechtVia deze weg wil ik even iedereen bedanken die mij, ons, gesteund hebben bij deze transitie. Jullie vertrouwden erop dat we op onze voetjes terecht komen. En dat is ook zo. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo zijn. Ook dank aan al mijn lieve klanten, mindfulle yoginis en yogakids! Het is heel fijn om vast te stellen dat steeds meer mensen hun weg vinden naar mijn praktijk om persoonlijk begeleid te worden. Hier wat stilte vinden in de stormen van het leven. Ook kinderen en tieners, die overprikkeld raakten, komen hier even op adem, vinden terug hun vaste grond, ontdekken en voelen hun voeten weer. Die voeten, die precies zo ver van dat volle hoofd zaten, dat ze vergeten waren dat ze er hebben en dat ze hen dragen. Dat ze ermee kunnen stilstaan, en soms zelfs vast komen te zitten, maar er ook mee kunnen dansen, springen en spelen. Ik herinner je er maar even aan: je hoeft niet vastgeklonken, als voeten in drijfzand, op een wachtlijst te gaan staan, als er geen psychische stoornis is. Zit je met iets: bel maar! 0472 069131 Op mijn website vind je ook alle info over het Kindertolken, de Playshops!, Mindful Yoga en Mindfulness, Lezingen en Workshops. Groot aanbod, maar ja.... Dit ben ik dan ook ten voeten uit.... Tot gauw! Liefs, Tamara
1 Comment
|
Dag iedereen!
Ik ben Tamara. Tot halverwege de 30 was ik klassiek muzikante, Doctor of Musical Arts in Performance. :-) Nu sta ik minder op het podium, maar merk ik: het leven ís een performance. Ik blijf mijn lied zingen, steeds strevend naar harmonie, fraserend via spanning naar ontspanning. Altijd zoekend. Welkom op mijn blog over Mindful en Muzisch leven. Veel leesplezier! Deel je mijn blog op je sociale media?
Archieven
April 2024
Categorieën
All
|