Play pause Play
|
Play pause Play
|
The best way to predict your future is to create it. Joe Dispenza Sterker dan jezelfBij het begin van een nieuw jaar heb ik, net zoals velen, goede intenties. Goede voornemens. Toch weet ik wel dat dat weer een bumpy ride wordt. Dat ik wakker moet blijven of er komt niks van in huis. We zijn nu eenmaal geprogrammeerde gewoontedieren. Want, wist je dat slechts 5% van wat je doet bewust is. Al de rest is onbewust en geautomatiseerd gedrag! Ik zou zeggen: gelukkig maar, stel je voor dat alles bewust moest verlopen en jouw aandacht nodig had om te kunnen functioneren. Elke paar seconden maakt jouw lichaam wel 25 biljoen cellen aan, he! En dat is maar een fractie van wat er voortdurend onbewust gebeurt in ons lichaam. Hou je daar maar eens mee bezig de hele dag. Je wordt gek! Onze trage computer, in de neo cortex, kan dat helemaal niet bolwerken. Je automatische, onbewuste piloot (die veel sneller werkt en gezien wordt als primitief, maar dat helemaal niet is), houdt zich met plezier verder óók nog bezig met:
Je wil het soms wel anders, maar ’t is sterker dan jezelf! Ik denk dus ik ben?Je kan je dus in volle bewustzijn voornemen: “ik ga afvallen”. Maar als er in jouw onbewuste een programma loopt dat zegt: “Molligheid zit in de familie”. Of “Ik verdien het niet om fit en slank te zijn”. Of “Ik ben een echte Bourgondiër”. Of “Daar moet je hard voor werken, afzien, jezelf van alles ontzeggen”. Dan is terug gaan naar de comfortzone, naar het gekende en geautomatiseerde, veel sterker dan die nieuwe intentie die denkt dat het goed is voor je gezondheid, dat je je waarschijnlijk fitter en beter zal voelen, of die leukere kleren zal kunnen dragen. Logisch, want dat onbewuste is ook nog eens zo’n kleine 190.000 keer krachtiger dan je bewuste wil… Tja, niet simpel om tegen zo’n krachtige stroom in te varen. Toch proberen we koste wat het kost alles in ons leven met die 5%, met die traag werkende computer, te controleren, te analyseren, te begrijpen, te sturen. En we geven daar de hoogste waarde aan. Cogito ergo sum. Misschien mag 'Ik denk, dus ik ben' nu worden: 'ik ben wat ik denk'. Wat als we ons eens meer realiseerden (ons er bewust van werden) wat er onder die oppervlakte van ons denken zit: nl. een oneindige intelligentie, een zee aan mogelijkheden! Je moet toegeven dat de intelligentie die ervoor zorgt dat elk moment de juiste hormonen aangestuurd worden, ons hart 101 duizend keer per dag klopt, een cel weet dat hij een huidcel is en geen hersencel, je eten verteerd wordt, je immuunsysteem jou voortdurend beschermt tegen ontelbare aanvallen,… dat dat toch pretty amazing is! Mijn denkend brein kan daar niet aan tippen, hoor. Wil dat nu zeggen dat het onbegonnen werk is met die voornemens? Nee, hoor! Het betekent dat je de oplossing niet in die trage, bewuste computer moet zoeken, maar toegang moet krijgen tot je onbewuste, en daarmee samen gaat werken. Silence is not empty, it is full of answers Hoe kom je op die plek?Nu wordt het even technisch, maar, oh my God, dit is zo interessant, so stick with me!
Want, ik ga je vertellen hoe je in dat onbewuste komt, daar waar alle mogelijkheden liggen, waar alle transformatie kan gebeuren! Iedereen weet dat wanneer je slaapt je niet bewust bent van je omgeving. Je droomt en hebt die droombeelden niet bewust gekozen. Dus, dan ben je on-bewust. Niet- bewust. In je on(der)bewuste. Je bent heel diep in het sprookjeswoud van oneindige, fantastische mogelijkheden. Dit is het land van symbolen, beelden, emoties, slechts een beetje taal kom je er tegen. In je brein kunnen we tijdens je slaap heel langzame hersengolven meten, de delta hersengolven. Als je wat meer bewust wordt: je lichaam slaapt nog als het ware, maar je hoofd is al wakkerder, dan meten we thèta hersengolven. Je reageert traag als iemand iets zegt, maar je hoort het wel. Wanneer ook je lichaam wakker is, je hoofd is wakker, maar je bent niet echt hier en nu aanwezig. Je bent bijvoorbeeld aan het dagdromen in de wagen, aan het mijmeren, verdiept in een boek of film, dan ben je wel bewuster van je omgeving en van wat je doet (je kan autorijden!), maar je bent toch niet bij je volle bewustzijn. Dan meten we alfa golven. Dan komen we in het analytisch denken. Je bent helemaal wakker, bewust en actief. Dan is die 5% van ons brein actief, we denken na en zijn heel alert. In een gesprek bijvoorbeeld. Dan meten we bèta hersengolven. Als je uit een slaap wakker wordt, ga je van de delta, via, thèta, naar alfa en uiteindelijk naar een bèta staat van Zijn. Wil je in je onbewuste afdalen, dan volg je de omgekeerde weg. Je begrijpt dat je in delta, diepe slaap, zelf niet veel kan gaan ondernemen. Je bent dan té onbewust, weg, afwezig. Maar in de thèta staat heb je het beste toegang tot je onbewuste. Je hoofd is behoorlijk wakker en kan meteen reageren, je bent zelfs heel gefocust, maar je lichaam is in diepe ontspanning. Dat is de meditatieve of hypnotische staat. En dáár ligt alle transformatie. Als je dit zou willen, natuurlijk. Kun je begrijpen waarom dit mij mateloos boeit in mijn werk? In bèta kun jij wel blijven denken over je probleem en erover praten tot je een ons weegt, daar verandert weinig. Je toekomst lijkt op je verleden, want jij blijft doen en denken wat je altijd al deed. Op wilskracht kun je wel even een paar dingen anders gaan doen en anders gaan denken, maar je vervalt al snel terug in oude gewoonten. Mensen hervallen voortdurend: in burn-out, in depressie, in verslavingen, in gedrag en gewoonten. Door steeds het oude verhaal te herhalen en dus te herbeleven, maak je het sterker en sterker in je hersenen. Want, zo werkt herhaling, toch? Je oefent en oefent tot je het automatiseert. Als ik dus iets mag wensen voor het komende jaar, dan wens ik je vele reizen naar je onbewuste, creëer er wat je wil, buig om wat je niet meer wil. Het is dé plek waar alles mogelijk is. Zoals ik al zei, de thètastaat is de place to be en je komt er door meditatie of geleide (zelf)hypnose. Of simpelweg: onderweg naar dromenland. Laat je verrassen en maak zo je intenties en al je voornemens en dromen waar. Veel succes! En een gelukkig en gezond 2019, Tamara
1 Comment
|
Dag iedereen!
Ik ben Tamara. Tot halverwege de 30 was ik klassiek muzikante, Doctor of Musical Arts in Performance. :-) Nu sta ik minder op het podium, maar merk ik: het leven ís een performance. Ik blijf mijn lied zingen, steeds strevend naar harmonie, fraserend via spanning naar ontspanning. Altijd zoekend. Welkom op mijn blog over Mindful en Muzisch leven. Veel leesplezier! Deel je mijn blog op je sociale media?
Archieven
April 2024
Categorieën
All
|