Tamara Cuypers
  • Coaching
  • groepstraining
    • mindfulness
    • compassie
    • mindful communiceren
    • terugkomdag Mindfulness
  • Over mij
  • Blog
  • Contact
  • Dolfijnreis
    • FAQ Dolfijnreis

​Play pause Play
Een blog over mindful en muzisch leven

Als je niet meer weet wat je nog kan geloven...

12/8/2020

0 Comments

 
Foto
Wat kun je nog geloven? 
De moderne technologie heeft ons veel mooie dingen gebracht, maar nu beginnen we stilaan ook de schaduwkanten te ontdekken. 
Niets is meer wat het lijkt.  Alles is te manipuleren.  Alle kanten van alle verhalen worden verkocht aan wie het wil horen.  

Wat kun je nog geloven? 

Als je honderd procent zekerheid wil, dan ben je fulltime bezig met broncontrole. 

En daar word je niet blij van.

​Want hoe weet je of een bron zuiver is? Door er eerst van te drinken?
De testlabo's zijn overwerkt, daar hoef je nu niet aan te kloppen.  ;-) 
​Dus toch wat dichter bij huis gaan zoeken naar antwoorden? 

Voelen dat er zoveel is waar je geen controle over hebt.
Onzekerheid.
Dat doet wat met een mens. 
​
Ik geloof stellig dat we allemaal simpelweg gelukkig en tevreden willen zijn.  Maar het leven is een serieuze uitdaging geworden. 

Foto

Is het naar links, naar rechts, rechtdoor?  

In 2009 las ik deze woorden ergens: 

Geef me kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen.
Geef me moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
​Geef me wijsheid om het één van het ander te onderscheiden. 


Ik schreef ze in mijn dagboek.  Ze zinderden nog dagenlang na.        


Slechts drie zinnetjes, maar ze  veranderden mijn leven.  

Tijdens mijn opleiding tot mindfulness trainer kwam het terug op mijn pad.  Daar noemden ze dit het sereniteitsgebed. 
Wie deze zinnen eerst uitsprak weet ik niet (die bron weeral, he).   
Dit gebed wordt aan tal van mensen toegeschreven.  Wat best logisch is.  Het lijkt me van alle tijden.  De Boeddha zal het wel eens gezegd hebben, en Christus en Lao Tse.  Wie weet?  Het doet er ook niet toe. 


In elk geval, het helpt me elke dag om mijn wijsheid aan te boren.  En die staat niet op FB, niet op google, niet in het laatste opiniestuk. 

Als ik onrecht zie of iets maakt me kwaad, dan voel ik het en vraag:
"ok, dit is blijkbaar belangrijk voor je?
Choose your battle. 
Wat kan ik doen vandaag, wat laat ik zijn? 
Wanneer vertrouw ik op het proces, wanneer neem ik actie?” 


De antwoorden die ik zoek, en die ik het meest vertrouw, komen uit de stilte. 
Door stil te staan wordt het helder en verschijnt het antwoord.


Mijn acties zijn absoluut niet zo groot.  Maar, ik hoop dat vele mensen helpen en leren om een onderscheid te kunnen maken tussen de actie van het Doen en de acceptatie in het Zijn, genoeg is. ​
Foto

Duisternis is niet het omgekeerde van licht. 
Duisternis is slechts het ontbreken van licht.  

Weet je, als je het gevoel hebt dat je soms in het duister tast, angstig bent of onzeker, dan betekent dat niet dat je ergens anders moet komen of grote veranderingen moet doen.  Hetgene dat je zoekt is er al.  Er schijnt alleen nog geen licht op.  Ja, toch? 

Als je het licht uitdoet in de kamer, dan is het toch niet zo dat de tafel verdween?  Die is er nog steeds, alleen zie je ze niet.  Omdat het licht ontbreekt. 
Als het ’s nachts donker wordt is de stad er nog, de bomen, de vogels, de mensen.  Alleen zijn ze in duisternis gehuld.  Het licht ontbreekt.

Dus, alles waar jij naar zoekt, wat jij werkelijk wil, is er al.  Je hoeft er alleen maar licht op te schijnen. 

Dat is voor mij mindful zijn. 
Aandachtig zijn. 
Aanwezig zijn. 
Moedig zijn. 
Vriendelijk zijn.  
Wijs zijn.  
Hier zijn.
En luisteren naar het antwoord op de vraag: Wat wil ik werkelijk?

Hoe steek je dat licht aan?
​>> ontdek het hier
0 Comments

Kwel jij jezelf met denkbeeldige monsters op de weg?

9/8/2019

1 Comment

 
Foto
“I've had a lot of worries in my life, most of which never happened.” Mark Twain

Paradise is not a place, it's a state of mind

Vorige week volgde ik een yin yoga teacher training in het Mechelse .  Ik had gekozen daar ergens in de buurt mijn tentje op te slaan en er een mini retraite van te maken.  'Mister google' had me een domein voorgesteld, het was eerder een groot park, waar ook een kleine camping bij is. 

Bij het aankomen zag ik meteen dat dit perfect was voor mij.  Heel veel groen, oude magistrale bomen, stilte, kwetterende vogeltjes, ezeltjes en geitjes naast de camping, een vriendelijke vrijwilliger die me wegwijs maakte (het type warme grootvader), gezellig terras, …  Ideaal. 

De eerste dag stonden er zo’n 4 tentjes, maar tegen de derde dag stond ik daar alleen.  Dat vond ik zó bijzonder dat ik het niet kon laten dit even te delen op facebook.  Ook toen medecursisten vroegen hoe ik het stelde op ‘mijn’ camping vertelde ik hen over het privilege van daar helemaal alleen te zijn.  De konijntjes die rond mijn tent huppelen.  Hoe fijn ik het toch allemaal vond. 

Maar, tot mijn verbazing kwamen er reacties waarbij ik realiseerde dat mijn paradijs anderen deed huiveren.  Echt? Helemaal alleen?  Er is daar toch wel toezicht?  Camera’s?  Als vrouw alleen…
Euh ja, ja, euh nee, nee, ja.
Ik realiseerde me dat het niet bij me opgekomen was dat ik in gevaar zou zijn.  Uiteraard voelde ik de opwinding van de nieuwe ervaring, het onbekende, maar geen angst.  Eerder het omgekeerde.  Bliss!  Dat ik daar, op die plek, mag zijn. 

Reality check

Maar natuurlijk.  Die reacties zorgden er voor dat ik er nu toch wel even over nadacht.  Even checken of ik dan toch zo naïef ben of onbezonnen?  
En zeker, als je dan je fantasie de vrije loop laat, kun je je de meest angstaanjagende scenario’s voorstellen. 

Ik heb dit mezelf dan ook 1 minuut toegelaten om te kunnen uitmaken of ik echt in gevaar was.  Ik  legde mijn tenthamer al preventief klaar naast mijn matras.  Maar, na die minuut wist ik: “nee, dit slaat echt nergens op”.   Niets naïef, niets onbezonnen.  Dit is gewoon zalig, ik ben veilig en dat was dat. 

Stel dat er mij iets overkomt, dan zal ik er op dat moment wel naar handelen.  Of niet. 
Het heeft geen zin om het nu al in mijn gedachten te gaan leven, te beleven, steeds opnieuw.  Dat is de hel op aarde!

Ik weet het hoor, ik heb het genoeg gehoord: “je moet ook niet naïef zijn”.  Inderdaad, nee, dat is ook wel foolish.  Maar het is zeker foolish om een leven te leiden (lijden) waar overal monsters op de weg zitten, die er niet zijn.  Leven in angst is niet aan mij besteedt.   

Wij, mensen, kunnen zo goed mentale constructies maken waar ons lijf op reageert alsof het werkelijk gebeurt.  Op die manier leven we in chronische stress als al die plaatjes in je hoofd je de stuipen op het lijf jagen. 

Wil je gelukkig zijn?

Zeker?
Focus dan op wat je wél wil. 
Want je lijft oordeelt niet.   Als je een mentale constructie maakt van datgene dat je wil, dan volgt je lijf met het gevoel dat daarbij hoort.  En dat is een stuk gezonder.   Energie gaat daar waar je aandacht is.

Wil je voldoening voelen?  Denk aan wat jou voldoening geeft en voel de voldoening.  Bam!  Daar heb je zowaar een goed gevoel gecreëerd!
Wil je dankbaarheid voelen?  Denk aan datgene waarvoor je dankbaar bent en voel de dankbaarheid. 
Wil je liefde voelen?  Denk dan aan datgene waarvan je houdt en voel de liefde. 

Het klinkt simpel, maar alle weerstand die in ons hoofd komt bij het lezen van deze zinnen zijn monsters op de weg. 

Als je denkt aan wat er kan gebeuren in een tent, als vrouw alleen, en je voelt de angst. 
Of als je denkt aan dat onrecht van afgelopen week, en je voelt de boosheid.
Als je denkt aan je overleden huisdier, en je voelt het verdriet.
Dan vinden we dat normaal.  Dat blijven we doen.   We staan onszelf toe om die gevoelens steeds weer opnieuw en opnieuw te beleven. 
En dat is ok.  Je mag dit allemaal voelen. 

Maar waarom zou je jezelf niet blij, dankbaar, voldaan, liefdevol mogen voelen door aan blije, liefdevolle zaken te denken?  

Ik merk dat we in onze samenleving onszelf ongelukkig denken
, zelfkwelling dus, bijna heldhaftig vinden.  Het lijkt volwassen en realistisch.  "Zie eens hoe de grote boze wereld in elkaar zit en ons bedreigt, ik heb het allemaal in de gaten, mij maken ze niets wijs." 

Jezelf gelukkig denken wordt gezien als naïef, kinderlijk, onrealistisch.  Je wordt gezien als een fantast, een dromer.  Of zelfs zwak! 
Vreemde kronkel is dat!  Want denken aan verkracht worden lijkt me ook een sterk staaltje fantasie.  Ik hoor je al denken: "maar het zou toch kunnen!".  Jazeker, maar niet verkracht worden zou ook wel eens kunnen.  

We verlangen toch allemaal naar geluk, liefde en veiligheid? Waarom dan steeds denken aan alle mogelijke gevaren als je ook kan denken aan de niet-gevaren.  
Kiezen om je gelukkig te voelen is dus helemaal niet wollig en naïef, het is moedig en liefdevol. 


Let wel: ik zeg niet dat het leven altijd rozengeur en maneschijn is.  Ik zeg alleen dat het leven al moeilijk genoeg is, en we er geen extra zorgen hoeven bij te fantaseren.   

Wees dus mindful voor wat je denkt.  De keuze is aan jou.  
Want wie weet, krijg je anders spijt en zeg je op je sterfbed: “I've had a lot of worries in my life, most of which never happened.” ​​
Ja, maar HOE word ik mindfuller van mijn gedachten? >> lees verder...
Foto
1 Comment

Wenslichtjes, zoekertjes en vindertjes

2/12/2018

0 Comments

 
Foto
"Light must come from inside.  You cannot ask the darkness to leave, you must turn on the light."  
​S. Rinpoche
De donkere winterperiode, het Feest van het Licht,  de beste periode om naar binnen te gaan en daar licht(heid) te vinden.  

Ik realiseerde me onlangs: waw, ik ont-moet de laatste tijd zoveel zoekers en vinders.  Zo van die nieuwsgierige mensen... met een open mind...

Ik geef een voorbeeldje. 
Momenteel verdiep ik me in de hypnotherapie en velen boden zich enthousiast aan om het eens te ondergaan. 
Dat vraagt nieuwsgierigheid en een portie lef. Niet?

En ja, juist die zoekers vinden het zo boeiend om te vinden, te leren over hun mens-Zijn, het bewust en onbewust-Zijn, en hoe we daar mee kunnen samenwerken om gelukkigere mensen te worden.
 
Ik zie hoe ze kiezen om dóór de weerstand van overtuigingen en angsten te gaan en hoe daardoor alles lichter wordt. 
Ze vertrouwen er op dat daar diep vanbinnen niets zit dat het licht niet mag zien.  Ja, dat is wat ik soms hoor: "ik ben bang voor wat naar boven gaat komen." 
Ik weet het, dat is best spannend. 
Toch kun je zo dat donkere, de angst, het verdriet, de boosheid,... achter je laten.    
Door een opening in jezelf te maken ont-dek je iets veel stralender en voel je je lichter.
Zalig is dat, toch?
​

Uiteindelijk is het juist door die oude pijn dat je oorspronkelijke licht-heid overtrokken werd met een grauwe sluier. 
Dus, weg met die sluier!  

Free at last!  :-) 

Angst wordt vertrouwen, boosheid wordt compassie, verdriet wordt dankbaarheid. 
Datgene waar je een licht op werpt, kan onmogelijk nog duister zijn.  
​
De winterperiode is hier de beste periode voor.  Dat naar binnen gaan en daar licht(heid) vinden.  

Ben jij ook zo'n zoeker?  Ik nodig je dan graag uit om eens langs te komen. 
Er staat weer vanalles op het programma (zie verder). 

Maar natuurlijk staat mijn praktijkdeur ook altijd open mocht je wat lichtheid zoeken en een 1 op 1 gesprek willen. 
Je weet nooit dat je een bij-lichter kan gebruiken, op het pad dat jij nu aan het volgen bent.       ​

Foto

Aanbod Praktijk Beernem

Zowel volwassenen, kinderen en tieners kunnen hier terecht met tal van klachten:
- stress
- angsten (faalangst, podiumangst, fobieën, trauma)
- burn-out voorkomen (of herval voorkomen)
- gedragsproblemen   
- emotionele problemen
- moeite met aandacht en concentratie

In een intake kijken we welk probleem jij ervaart en spreken we af met welke methode we aan de slag gaan.  Al meteen in die eerste sessie beginnen we met de therapie.  
Dat kan zijn met:
- op mindfulness gebaseerde stress reductie en/of cognitieve therapie
- kinderyogatherapie
- kindertolken met de present child methode (= voor volwassenen)
- podiumcoaching
- Na de krokusvakantie breid ik mijn aanbod in de privéconsultaties uit met nieuwe therapeutische werkvormen uit NLP en hypnotherapie.   Dit kan ook voor kinderen, van zodra ze taal goed begrijpen.  Héél effectief en zeer aangenaam!
Wat Martine onlangs op de website schreef: 
"Mijn dochter volgt momenteel de 8-weken cursus mindfulness en het resultaat is verbluffend. Ik heb er een ander kind voor teruggekregen. De cursus wordt gegeven in een huiselijke sfeer en ze komt telkens ontspannen thuis. Elke week maakt ze een sprong vooruit, het helpt haar echt om de druk van het dagelijkse leven en de piekergedachten achter zich te laten. Bedankt Tamara, je bent geweldig!"

Agenda 
​

10 december:  Onze Barefoot in the Wood winkel opent zijn deur! 
Misschien vind je hier nog een eindejaarscadeautje?   www.barefootinthewood.be
17 december: Zelf ingesproken Meditaties en Visualisaties beschikbaar op www.barefootinthewood.be
woe. 26 december, 16u-18u: Playshop voor muzikanten
woe. 26 december, 19:30u-21u: LIGCONCERT met Els Cuypers, Elyssia en de Eenhoorn (zie verder)


Vaste lessenreeksen in Beernem

Vanaf ma. 7 januari: Kinderyoga tweewekelijks op maandag 16:30 en 18u
Vanaf di. 8 januari: Mindfulness training op dinsdag 19-21.30u 
                                            VROEGBOEKKORTING tot 11 december!!!
Vanaf woe. 9 januari: Mindful Yoga op woensdag 9.30-11u
Vanaf do. 10 januari: Mindful Yoga op donderdag 19-20.30


Mindfulness in Sint Niklaas
Groepspraktijk Aspiro, Leon Scheerderslaan 11, 9100 Sint-Niklaas

Vanaf vr. 11 januari: Mindfulness voor ouder(s) en kind(eren)  elke vrijdag van 17-18.30
Vanaf vr. 11 januari: Mindfulness voor volwassenen elke vrijdag van 19-21.30
Wat Valerie onlangs op de website schreef:
"De mindfulness was voor mij een echte oog opener.
Je gedachten en innerlijke criticus leren zien en kennen zorgt voor een enorme bevrijding.
Tamara geeft de 8-weken cursus met zoveel overgave! Je wordt meegenomen in een reis die je leert omgaan met de druk van de huidige maatschappij, de bijhorende stress en je eigen gedachten. 
Tamara, het is mooi om te zien hoe toegewijd je bent aan mindfulness en hoe mooi je dit naar andere mensen kan overbrengen!"
>>schrijf je hier in via email
Foto
Geef jezelf of iemand anders dit kerstcadeautje!

UNIEK LIGCONCERT door mijn zus Els
26 december 2018 om 19:30u

Tijdens deze heerlijk ontspannende klankreis nemen Elyssia en de Eenhoorn je mee op reis doorheen tijd en ruimte.
Je gaat ontspannen liggen op je matje en laat je meenemen
naar verre oorden en lang vervlogen tijden.
De klanken weven als het ware de filmmuziek bij jouw eigen film, jouw eigen legende.

Elyssia stemt zich met haar subtiele improvisaties af op wat jij nodig hebt, in het moment.
De helende klanken dringen diep naar binnen en brengen je terug… naar huis. 

Maak het jezelf extra comfortabel door extra matje, kussen of deken mee te brengen. Basis materiaal is aanwezig.
​
Bijdrage 27€
Plaatsen zijn beperkt!
>>stuur me een mailtje als je erbij wil zijn
Ik wens je een zalig Licht Feest!
​Tamara x
0 Comments

Over voeten en zo

1/11/2018

0 Comments

 
Foto
If we were meant to stay in one place, we'd have roots instead of feet (Rachel Wolchin)

Over voeten dus, en over staan en stappen...

In Augustus vertelde ik je over mijn voorzichtig over-stappen naar het volledig op eigen benen staan.  In mijn eigen voeten gaan staan.

Grappig hoe dat op mijn 43ste toch heel onwennig kan voelen.  Alsof ik mijn eerste stapjes zet.   

Zelf-standige zijn (of worden) heb ik onderschat....moet ik toegeven! 

Respect dus voor al wie mij dit voor deed en doet!  Hoed af!
Ik, die dacht dat ik op mijn voeten stond, merk dat mijn evenwicht danig op de proef gesteld wordt.  Vraag maar aan Peter. 

Maar ja, al zie je bij het begin niet de hele trap, je ziet wel de eerste paar treden.  En dus zet je de eerste stap, en dan de tweede, en de derde....   

In mijn rugzak, richting de bovenste trede, neem ik zoveel mogelijk vertrouwen met me mee.  Dat lukt de ene dag beter dan de andere.  

Na een dip, krijg ik dat vertrouwen steeds weer terug door even om te kijken, naar alle treden die achter me liggen. 
Dit is slechts een nieuw verdiep, een nieuwe trap. 
Niets om me zorgen over te maken.   


Misschien heb jij ook wel dat gevoel? 
Dat je ergens op een trap staat richting een doel? 
Herinner jezelf er dan regelmatig aan te kijken naar wat je al allemaal verwezenlijkt hebt!   
En zet dan gestaag één stap, en nog één, en nog één...
Kleine stapjes, met je oog op het doel, zonder al te willen gearriveerd zijn.    Zonder al te willen zijn waar je nog niet bent en simpelweg nog niet kán zijn. 
Leef niet in een illusie, in een leugen. 
Leef hier en nu!

​                           Leef daar waar je wérkelijk bent.  
​
Foto

Het ging dus over voeten en zo. 

Juist.
​Ik heb ook nog een aankondiging.

trrrrrrrrrrrrromgerrrrrrrrrrrrroffel
 
Peter en ik hebben ......

een vennootschap opgericht.  


Barefoot in the Wood!   

Haha, ik kon het niet laten.  

Hewel, ja, ons bedrijfje is ons kindje en 't is nog kwetsbaar.  Maar het zit vol levensgoesting en potentieel.  
Je hoort binnenkort nog veel meer over al onze plannen. 

Hoe Peter en ik samen willen bouwen
aan eenvoudig, natuurlijk design
​van onze binnen- en buitenwereld.  


Benieuwd waar die voetjes ons gaan brengen.  

Je komt altijd op je pootjes terecht

Via deze weg wil ik even iedereen bedanken die mij, ons, gesteund hebben bij deze transitie.  Jullie vertrouwden erop dat we op onze voetjes terecht komen.  En dat is ook zo.  Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo zijn.  

Ook dank aan al mijn lieve klanten, mindfulle yoginis en yogakids!

Het is heel fijn om vast te stellen dat steeds meer mensen  hun weg vinden naar mijn praktijk om persoonlijk begeleid te worden.
Hier wat stilte vinden in de stormen van het leven.   

Ook kinderen en tieners, die overprikkeld raakten, komen hier even op adem, vinden terug hun vaste grond, ontdekken en voelen hun voeten weer. 
Die voeten, die precies zo ver van dat volle hoofd zaten, dat ze vergeten waren dat ze er hebben en dat ze hen dragen.  Dat ze ermee kunnen stilstaan, en soms zelfs vast komen te zitten, maar er ook mee kunnen dansen, springen en spelen.    

Ik herinner je er maar even aan: je hoeft niet vastgeklonken, als voeten in drijfzand, op een wachtlijst te gaan staan, als er geen psychische stoornis is.  
Zit je met iets: bel maar! 0472 069131

Op mijn website vind je ook alle info over het Kindertolken, de Playshops!, Mindful Yoga en Mindfulness, Lezingen en Workshops.  
​
Groot aanbod, maar ja....  Dit ben ik dan ook ten voeten uit....

Tot gauw!
Liefs,
​Tamara
Foto

​Mindful Yoga

Vanaf Woensdag 7 november wekelijks om 9:30 tot 11u
of
​ Donderdag 8 november
van 19u tot 20:30
Foto

Playshop!

voor muzikanten

​Woensdag 28 november
​van 19u tot 21u
Foto

Kinderyoga

Op maandag
16:30-17:30
of
18:00-19:00
0 Comments
    Foto
    Dag iedereen!  
    Ik ben Tamara.  
    Tot halverwege de 30 was ik klassiek muzikante,  
    Doctor of Musical Arts in Performance.   :-) 
    Nu sta ik minder op het podium, maar merk ik: het leven ís een performance.  Ik blijf mijn lied zingen, steeds strevend naar harmonie, fraserend via spanning naar ontspanning. 
    Altijd zoekend. 

    Welkom op mijn blog over Mindful en Muzisch leven.  
    Veel leesplezier!

    Deel je mijn blog op je sociale media? 

    Archieven

    Januari 2022
    Augustus 2021
    Augustus 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Augustus 2019
    Juli 2019
    April 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    April 2018
    Februari 2018
    November 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017

    RSS-feed

    Categorieën

    Alles
    Barefoot In The Wood
    Mindful Leven
    Mindful Onderwijs
    Muziek
    Muzisch Zijn
    Podium Coaching
    Seizoenen
    Therapie
    The Tides Of Our Lives

Wil je op de hoogte blijven? 
Schrijf je in op de nieuwsbrief

0472 069131


​

​alle rechten voorbehouden 
​Barefoot in the Wood VOF © 2018
  • Coaching
  • groepstraining
    • mindfulness
    • compassie
    • mindful communiceren
    • terugkomdag Mindfulness
  • Over mij
  • Blog
  • Contact
  • Dolfijnreis
    • FAQ Dolfijnreis