Play pause Play
|
 Praten over ons innerlijk leven helpt ons slechts gedeeltelijk vooruit. Creatief vorm geven aan onze binnenwereld zegt veel meer dan woorden ooit zullen kunnen. Denk aan de kracht van beelden, muziek, film, gedichten, … Niet alleen professionele kunstenaars geven vorm aan hun binnenwereld. We doen dat allemaal. We zijn allemaal creators, we zijn allemaal creatief. Wil jij niet praten over wat er bij jou speelt, maar je wil er creatief mee aan de slag? Laat de muzes (klank, woord, beeld en beweging) je dan helpen om expressie te geven aan wat in jou leeft. Met ons verstand kunnen we bewust kiezen welke trein we nemen, als we vandaag patatjes of rijst eten… Maar het grootste deel van ons gedrag wordt gestuurd door onze emoties en allerlei onbewuste processen. Ons onderbewuste is sneller, groter en intelligenter dan ons verstand. Denk maar aan de keren dat je met je auto thuis voor de deur parkeerde en je je niet kon herinneren dat je de afrit nam of over dat drukke kruispunt reed (was het nu rood of groen?). Je was niet bewust aan het autorijden. EN TOCH heeft jouw onderbewuste je perfect veilig thuis gebracht. Als je een wonde hebt groeit dat weer vanzelf dicht, jouw eten wordt verteerd, jouw herinneringen worden opgeslagen,… Bewust, met jouw verstand, heb jij niets te zeggen over al deze wonderlijke processen. Dat is toch straf!? Alleen…ons onderbewuste en allerlei pijnlijke emoties zitten ook vaak aan het stuur van ons gedrag en dus van ons leven. Ze brengen ons niet altijd veilig thuis, maar in conflict met onszelf of met de mensen om ons heen. Omdat we die processen niet in ons ‘bewustzijn’ krijgen, raken we in paniek. We hebben het gevoel geen controle te hebben en we hebben het gevoel dat we niet anders kunnen. We proberen zaken, die in ons superkrachtige onderbewuste zitten, op te lossen met ons minder krachtige bewuste verstand. En dat is lastig. Willen we aan de slag met programma’s in ons onderbewuste, dan moeten we de taal van het onderbewuste spreken. Dit is niet de taal van ons verstand. Dat is een muzische taal, een gevoelstaal, een lichaamstaal. Dat is een symbolische taal, vol van beelden en metaforen. Een poëtische taal. Daarom is het een grote hulp om je innerlijke, onbewuste processen naar buiten en naar boven te brengen in het bewustzijn, aan de hand van creatieve werkvormen. Plots zie je voor je wat er eerst onbewust was, je kan het nu vastpakken, je kan het zelfs veranderen. En als jij denkt: ik ben niet creatief. Wat zie jij dan onder creativiteit? Als jij een maaltijd maakte, een wegomschrijving op een papiertje tekende of een anekdote vertelde, was je zonet creatief. Alles wat eerst alleen in jouw verbeelding bestond en dan vorm kreeg met een beeld, een gerecht, een tekening, een verhaal,… is CREATIE! Ben je ook nieuwsgierig wat zo’n creatieve coachsessie voor jou kan betekenen? Kom op 5 mei 2024 van 10u tot 12u meedoen met de workshop: De metafoor van de stapelpopjes ont-dek jezelf met de P.A.U.Z.E methode In die workshop, geef ik je 5 blanco stapelpopjes. We gaan vorm geven aan verschillende delen in onszelf. We gaan zien wie aan het stuur zit en wie je aan het stuur wil. Klik op deze knop voor meer info:
0 Comments
Al 15 jaar’, zegt Inge, ‘vijftien jáár, voel ik paniek als de avond valt. Zal ik weer niet kunnen slapen?’
Inge is een verstandige, gepassioneerde vijftiger. Maar ze worstelt. Tijdens het intakegesprek zie ik hoe moe ze is en ze vertelt me dat de dokter haar gewaarschuwd heeft: ‘Het is vijf voor twaalf, Inge’. Al 15 jaar heeft ze slapeloze nachten, ze woelt en draait, van links naar rechts, links, rechts. In haar hoofd legt ze lijstjes aan en schrijft ze emails. Dan panikeert ze, want weer komt de slaap niet. Inge begint overal pijn te voelen: spierpijn, krampen en ze maakt zich zorgen over die hartkloppingen. ‘Het voelt alsof ik niet in mijn bed lig, maar er bovenop’. Overdag kan ze zich niet meer concentreren: ‘Ik woon precies in een andere wereld. Ik verlies voeling, mijn omgeving maakt zich zorgen en ik blijf maar vermageren. Wat verlang ik naar een tijd waarin het zo makkelijk leek om de dag en nacht door te komen.’ Mensen vragen haar: ‘Hoe voel je je ?’ Die vraag alleen al maakt haar nog moedelozer. Ze wil huilen, maar onderdrukt haar emoties en telkens antwoordt ze dapper: ‘Goed’. Maar het is niet goed. Dan komt het goedbedoelde advies: ‘Doe er iets aan. Ben je wel moe genoeg? Waarom ga je niet wat lopen?’ En Inge denkt: ‘Ik ben zo uitgeput, hoe kan ik nu sporten?’ Ze voelt de druk stijgen en raakt steeds vaster in een vicieuze cirkel. Natuurlijk probeert Inge haar probleem op te lossen. Ze gaat lezen, ze neemt medicatie. Het helpt niet. Ze hoort over yoga en begint daaraan. Dit voelt goed, het voelt de juiste weg op, maar het woelen en de non-stop muizenissen in haar hoofd blijven. Tot de dokter op een dag zegt: Mindfulness. En zo komt het dat ze hier voor me zit, op intake. Ze beslist om het een kans te geven en schrijft zich in voor de 8 weken groepstraining. In de derde sessie zitten we klaar om te beginnen. Ik pols even hoe iedereen erbij zit en Inge neemt het woord. Ze spreekt alsof ze het zelf moeilijk kan geloven. ‘Ik worstel om de aandacht erbij te houden. Mijn monkey mind wil me wegvoeren in mijn gedachten, maar mindfulness trekt me steeds weer terug. We zijn nu bij de derde les en ik merk dat ik me eigenlijk goed voel, de nachten zijn nu al veranderd, de slaapkwaliteit is zoveel beter.’ Ze kijkt verwonderd en zegt: ‘Hé, ik hoorde zelfs de hond niet blaffen, ik hoorde mijn man niet opstaan. Héhé, ben ik daar terug? Na 15 jaar slapeloze nachten? ’ Na twee weken merkt Inge dat ze zich al beter kan focussen, luisteren en voelen in het nu. In bed kan ze gedachten parkeren voor morgen. Op het einde van de training zegt ze me zo blij te zijn dat ze dit ontdekt heeft en hoe dankbaar ze is dat ze dit aanbod zo dicht bij huis vond. Net zoals zovelen voor haar zegt ze: ‘Ik wou dat ik dit eerder had geleerd’. Als Inge me dit allemaal zo openhartig vertelt stroomt mijn hart over. Ik geef bijna 10 jaar mindfulness trainingen en toch blijven deze verhalen me ontroeren. De kracht van mindfulness blijft me verbazen en wat zou het fijn zijn als we dit allemaal mochten ontdekken. Daarom blijf ik de training aanbieden. Ik zeg altijd dat mindfulness geen ‘quick fix’ is zoals een pilletje. Maar na het verhaal van Inge word ik gedwongen te geloven dat het toch snel kan gaan. Als je al 15 jaar een probleem probeert op te lossen en dan verandert de koers van je leven in twee weken? Ben je ook nieuwsgierig wat mindfulness voor jou kan betekenen, maak dan een afspraak voor een intakegesprek en ik laat je even voelen wat het voor jou kan betekenen. Klik hieronder op de knop en je wordt naar mijn contactpagina geleid. We zeggen: ‘De tijd vliegt’. Dat is zeker zo en toch gebeurt er veel in een jaar. Als ik terugdenk aan dezelfde tijd een jaar geleden, dan was mijn nieuwjaarsvoornemen een boek te schrijven. En ik zou geen enkel inwendig stemmetje me er laten van weerhouden! Hoe moeilijk, kwetsbaar of vermoeiend het ook zou worden. En zo geschiede. Elke vrije minuut, tussen mijn twee jobs door, ging ik toegewijd aan mijn bureau zitten en schreef, schreef, schreef. Deze keer zou het gebeuren. Het voelde alsof ik ‘de PAUZE Methode’ op papier móest zetten. Het boek omvat alles wat mij drijft en in coaching gebruik, waar ik in geloof en wat mij elke dag helpt om het wonderlijke van dit leven te kunnen blijven zien. Want, zeg nu eerlijk: gewoon mee flowen in deze zotdraaiende maatschappij is toch geen walk in the parc. Men zegt dat schrijven hard werk is. Wel, zeker, ik heb het geweten. Het zijn uren en uren neerzitten, in processen gaan, plaatsen terugzien waar je niet wil zijn, uitwegen vinden en jezelf terugvinden. Het is hard werk en toch, ik vond het heerlijk! Tegen de zomer was een eerste versie klaar en met een gevoel alsof ik mezelf binnenstebuiten keerde en me nog nooit zo kwetsbaar gevoeld had, durfde ik het aan deze versie naar vier proeflezers te sturen. Het eerste sms-je van proeflezer Sofie kwam binnen: ‘Hey Tamara, ik ontving je e-mail en vanmorgen vroeg al direct beginnen lezen. Ik betrapte me erop dat ik op den duur zo geboeid aan het lezen was, dat ik vergat om te ´verbeteren´. Dan moest ik even weer terugscrollen. Ik ben nu al fan van het eerste uur. Amai, jezelf zo kwetsbaar en open stellen, je moet het maar durven. Want ik herken veel van mezelf in wat je verwoordt, ook al gaat het om andere ervaringen. De ermee gepaard gaande gevoelens zijn universeel en begrijpen we.’ Er viel iets van me af, wat me deed geloven dat het oké was om door te gaan. En wat een boeiende ervaring was het om al die feedback te krijgen! Vier totaal andere aanpakken en elke proeflezer zorgde ervoor dat het boek beter werd. Daardoor leek versie 2 al niet meer op versie 1. Na de zomer was het moment daar dat ik versie 2 durfde toe te vertrouwen aan een professional, Birgit Krols van Boekenbouwers. Weer een mijlpaal als je het mij vraagt. Hoe blij denk je dat ik was als Birgit me drie weken later dit stuurde: ‘Onder de indruk van je plannen en daadkracht. Nog meer onder de indruk ben ik van je boek zelf. Dit MOET de wereld in. Zo blij dat ik je daarmee mag helpen!’ Vandaag heb ik versie 3 afgerond. En dit zal wellicht de versie zijn die jullie op 22 maart 2024 zullen kunnen vasthouden. Ik nodig jullie vandaag dan ook van harte uit om te komen delen in mijn opwinding en vreugde om dit pakje de wereld in te sturen. De boeklancering is mijn nieuwjaarsgeschenk voor jou. Het wordt een voorstelling in OC De Kleine Beer (Beernem), met live muziek van het ravissante gitaarkwartet ‘Four times a lady’. Ik zal een paar stukjes voorlezen uit mijn boek en een lied zingen, waarvan de lyrics het boek haalden. Wie echt een VIP behandeling wil, kan al vanaf 18u een workshop bijwonen, krijgt een hapje en drankje en kan dan de boekvoorstelling om 20u bijwonen vanop de eerste rij. Ik heb verschillende pakketjes gemaakt, voor elk wat wils. Neem een kijkje op mijn website als je er bij wil zijn, als je meer wil weten over de inhoud van het boek en me wil steunen door het boek in voorverkoop te bestellen (eeuwige dankbaarheid daarvoor!) Ik wens je een heel fijn eindejaar en een heldere visie voor 2024. Reflecteer op wat er mooi was dit jaar en neem je zeker iets voor, want al zegt de algemene opinie iets anders: nieuwjaarsvoornemens kunnen uitkomen.  Niet alles wat geen nut heeft, heeft geen zin. Ik kan me geen leven voorstellen zonder creativiteit. Allemaal zijn we voortdurend aan het creëren: het zijn de woorden die uit onze monden komen, het avondeten dat we bij elkaar koken of de sms’jes die we versieren met emoticons. Misschien las je ooit het boek ‘Big Magic, de kunst van het creatief leven’ van Elizabeth Gilbert. Indien niet: ik raad het je stevig aan. Elizabeth vertelt hoe er voortdurend ideeën rond ons vliegen. Wat een prachtig beeld. Dan, soms, wanneer je open staat, valt een idee je zo ineens te binnen. Maar als je er dan niets mee doet, zoekt het idee iemand anders. Want ideeën willen simpelweg gemanifesteerd worden. En dan kan het gebeuren dat je misschien jaren later jouw idee ziet langskomen in de vorm van een boek, een film, een ontwerp of een liedjestekst, omdat het iemand anders vond die open stond en ‘ja’ gezegd heeft. Ik vraag me af welke ideeën de laatste tijd bij jou binnen kwamen waaien! En heb je ‘ja’ gezegd? Vertel het me, aub, ik ben zeer nieuwsgierig. Creëren is niet voorbehouden aan de grote schilders, componisten en schrijvers van deze wereld. We manifesteren voortdurend ideeën door het aanleggen van onze bloemenborders, het samenstellen van onze outfits en het ontwerpen van de uitnodiging voor een winter-bbq. Op dit moment lijkt mijn leven wel aaneen te hangen van de creativiteit. In onze kunstacademie, waar ik beleidsondersteuner ben, gonst het voortdurend van het maken en uitwerken van nieuwe ideeën. En voor het boekproces, waar ik nu middenin zit, worden op dit moment de coverillustratie getekend, de vormgeving ontworpen en de eindredactie gemaakt. Ik moet die mensen dan vertellen wat ik wil: auch…de keuzestress! Ondertussen probeer ik zelf wat illustraties te maken voor de binnenkant van het boek. Op de boekvoorstelling wil ik ook een lied zingen, want ik heb een prachtige liedtekst in het boek opgenomen die ik graag wil laten horen. Dus ja, ben ik nu ineens een schrijver, een illustrator of zanger? Als je nu vraagt naar mijn diploma’s of getuigschriften, dan euh nee, natuurlijk niet. :-) Toch, je kan niet ontkennen, zodra iemand schrijft, tekent of zingt, is hij op dat moment een schrijver, tekenaar of zanger. Of anderen het mooi en interessant vinden, dat heb je niet zozeer in de hand. Dus ja, hoe spannend het ook is, je kan het alleen doen of niet-doen. Ik twijfel ook, natuurlijk: “ik kan toch geen boekillustraties maken zolang ik geen pro ben?” Het kan altijd beter. Er zijn altijd nog vaardigheden te ontwikkelen en cursussen te volgen. Volgens Elizabeth Gilbert gaat het er alleen maar om dat we onszelf toelaten om de ideeën die tot ons komen te volgen en uit te werken. Creëer er op los! Het is niet persoonlijk. Als jij het niet doet, doet iemand anders het wel. Heb jij ooit dat gevoel gehad dat jouw idee door iemand anders uitgevoerd werd? En klopt het wat Elizabeth zegt: dat het idee dan maar iemand anders zocht omdat jij het uitwerken uitstelde, of je was onzeker, of je liet het idee wat rondslingeren en plots was het vuur er uit? Ik vind dit een zeer fascinerend idee, want ik heb dat in mijn leven al héél vaak gevoeld! Stuur je me jouw inspiratie-verhaal? In welke creatieve vorm dan ook. Ik ben echt razend benieuwd!   Af en toe krijg ik vragen van studenten, die voor school een paper moeten schrijven. Dan vragen ze of ze langs mogen komen voor een interview of sturen ze een google formulier met een aantal vragen. Opmerkelijk toch dat deze jonge meiden willen schrijven over yoga, mindfulness of meditatie. Tien jaar geleden droomden we zo van deze verschuiving. We gingen kinderyoga geven in scholen, leidden leraars op tot kinderyoga begeleiders en zie nu. Al die interesse in bewustwording. Het voelt toch een beetje als een geruststelling en het geeft me vertrouwen dat alles zich ontvouwt zoals het bedoeld is. Hieronder deel ik even het google formulier dat ik deze morgen invulde. Kwestie dat het niet alleen in een eindwerkje terechtkomt, ergens op een computer, maar dat jullie even kunnen meelezen. Want, wie weet, hebben jullie dezelfde vragen als deze jonge zoeker naar antwoorden. Wat houdt ACT-therapie in? In Acceptance and Commitment Therapy (ACT) help je de cliënt inzien dat de strategie, die hij gebruikt om vervelende emoties uit de weg te gaan, niet werkt op lange termijn (anders was het probleem opgelost en zocht hij geen hulp). Je helpt hen dan op een andere manier omgaan met die problemen en zoekt naar wat de persoon werkelijk wil, wat hij waardevol vindt. Dan wordt de energie, die eerst naar het bestrijden ging van de problemen, verplaatst naar het toegewijd handelen richting wat men wel wil. Stel dat iemand zijn emoties voortdurend probeert op te lossen door erover te piekeren, help ik hen inzicht te krijgen in het denkproces, te defuseren van het denken en terug in het lichaam te komen (wat ze juist vermijden omdat daar de pijn gevoeld wordt). Ze ontdekken gaandeweg hoe het piekeren en geloven van niet helpende gedachten hen belemmeren. Door inzicht te krijgen in het denken, emoties, identiteit en waarden komen we tot een actie/gedrag/handelen dat wel helpend is op lange termijn. Hoe ervaren uw cliënten deze therapievorm? |
Dag iedereen!
Ik ben Tamara. Tot halverwege de 30 was ik klassiek muzikante, Doctor of Musical Arts in Performance. :-) Nu sta ik minder op het podium, maar merk ik: het leven ís een performance. Ik blijf mijn lied zingen, steeds strevend naar harmonie, fraserend via spanning naar ontspanning. Altijd zoekend. Welkom op mijn blog over Mindful en Muzisch leven. Veel leesplezier! Deel je mijn blog op je sociale media?
Archieven
April 2024
Categorieën
All
|
RSS Feed