Play pause Play
|
Play pause Play
|
Al 15 jaar’, zegt Inge, ‘vijftien jáár, voel ik paniek als de avond valt. Zal ik weer niet kunnen slapen?’
Inge is een verstandige, gepassioneerde vijftiger. Maar ze worstelt. Tijdens het intakegesprek zie ik hoe moe ze is en ze vertelt me dat de dokter haar gewaarschuwd heeft: ‘Het is vijf voor twaalf, Inge’. Al 15 jaar heeft ze slapeloze nachten, ze woelt en draait, van links naar rechts, links, rechts. In haar hoofd legt ze lijstjes aan en schrijft ze emails. Dan panikeert ze, want weer komt de slaap niet. Inge begint overal pijn te voelen: spierpijn, krampen en ze maakt zich zorgen over die hartkloppingen. ‘Het voelt alsof ik niet in mijn bed lig, maar er bovenop’. Overdag kan ze zich niet meer concentreren: ‘Ik woon precies in een andere wereld. Ik verlies voeling, mijn omgeving maakt zich zorgen en ik blijf maar vermageren. Wat verlang ik naar een tijd waarin het zo makkelijk leek om de dag en nacht door te komen.’ Mensen vragen haar: ‘Hoe voel je je ?’ Die vraag alleen al maakt haar nog moedelozer. Ze wil huilen, maar onderdrukt haar emoties en telkens antwoordt ze dapper: ‘Goed’. Maar het is niet goed. Dan komt het goedbedoelde advies: ‘Doe er iets aan. Ben je wel moe genoeg? Waarom ga je niet wat lopen?’ En Inge denkt: ‘Ik ben zo uitgeput, hoe kan ik nu sporten?’ Ze voelt de druk stijgen en raakt steeds vaster in een vicieuze cirkel. Natuurlijk probeert Inge haar probleem op te lossen. Ze gaat lezen, ze neemt medicatie. Het helpt niet. Ze hoort over yoga en begint daaraan. Dit voelt goed, het voelt de juiste weg op, maar het woelen en de non-stop muizenissen in haar hoofd blijven. Tot de dokter op een dag zegt: Mindfulness. En zo komt het dat ze hier voor me zit, op intake. Ze beslist om het een kans te geven en schrijft zich in voor de 8 weken groepstraining. In de derde sessie zitten we klaar om te beginnen. Ik pols even hoe iedereen erbij zit en Inge neemt het woord. Ze spreekt alsof ze het zelf moeilijk kan geloven. ‘Ik worstel om de aandacht erbij te houden. Mijn monkey mind wil me wegvoeren in mijn gedachten, maar mindfulness trekt me steeds weer terug. We zijn nu bij de derde les en ik merk dat ik me eigenlijk goed voel, de nachten zijn nu al veranderd, de slaapkwaliteit is zoveel beter.’ Ze kijkt verwonderd en zegt: ‘Hé, ik hoorde zelfs de hond niet blaffen, ik hoorde mijn man niet opstaan. Héhé, ben ik daar terug? Na 15 jaar slapeloze nachten? ’ Na twee weken merkt Inge dat ze zich al beter kan focussen, luisteren en voelen in het nu. In bed kan ze gedachten parkeren voor morgen. Op het einde van de training zegt ze me zo blij te zijn dat ze dit ontdekt heeft en hoe dankbaar ze is dat ze dit aanbod zo dicht bij huis vond. Net zoals zovelen voor haar zegt ze: ‘Ik wou dat ik dit eerder had geleerd’. Als Inge me dit allemaal zo openhartig vertelt stroomt mijn hart over. Ik geef bijna 10 jaar mindfulness trainingen en toch blijven deze verhalen me ontroeren. De kracht van mindfulness blijft me verbazen en wat zou het fijn zijn als we dit allemaal mochten ontdekken. Daarom blijf ik de training aanbieden. Ik zeg altijd dat mindfulness geen ‘quick fix’ is zoals een pilletje. Maar na het verhaal van Inge word ik gedwongen te geloven dat het toch snel kan gaan. Als je al 15 jaar een probleem probeert op te lossen en dan verandert de koers van je leven in twee weken? Ben je ook nieuwsgierig wat mindfulness voor jou kan betekenen, maak dan een afspraak voor een intakegesprek en ik laat je even voelen wat het voor jou kan betekenen. Klik hieronder op de knop en je wordt naar mijn contactpagina geleid.
0 Comments
Leave a Reply. |
Dag iedereen!
Ik ben Tamara. Tot halverwege de 30 was ik klassiek muzikante, Doctor of Musical Arts in Performance. :-) Nu sta ik minder op het podium, maar merk ik: het leven ís een performance. Ik blijf mijn lied zingen, steeds strevend naar harmonie, fraserend via spanning naar ontspanning. Altijd zoekend. Welkom op mijn blog over Mindful en Muzisch leven. Veel leesplezier! Deel je mijn blog op je sociale media?
Archieven
April 2024
Categorieën
All
|