Alles komt goed, denk ik dan

Af en toe krijg ik vragen van studenten, die voor school een paper moeten schrijven.  Dan vragen ze of ze langs mogen komen voor een interview of sturen ze een google formulier met een aantal vragen. 

Opmerkelijk toch dat deze jonge meiden willen schrijven over yoga, mindfulness of meditatie. 

Tien jaar geleden droomden we zo van deze verschuiving.  We gingen kinderyoga geven in scholen, leidden leraars op tot kinderyoga begeleiders en zie nu.  Al die interesse in bewustwording.  Het voelt toch een beetje als een geruststelling en het geeft me vertrouwen dat alles zich ontvouwt zoals het bedoeld is.  
​
Hieronder deel ik even het google formulier dat ik deze morgen invulde.  Kwestie dat het niet alleen in een eindwerkje terechtkomt, ergens op een computer, maar dat jullie even kunnen meelezen. 

​Want, wie weet, hebben jullie dezelfde vragen als deze jonge zoeker naar antwoorden.  

Wat houdt ACT-therapie in? ​

In Acceptance and Commitment Therapy (ACT) help je de cliënt inzien dat de strategie, die hij gebruikt om vervelende emoties uit de weg te gaan, niet werkt op lange termijn (anders was het probleem opgelost en zocht hij geen hulp).  Je helpt hen dan op een andere manier omgaan met die problemen en zoekt naar wat de persoon werkelijk wil, wat hij waardevol vindt.  Dan wordt de energie, die eerst naar het bestrijden ging van de problemen, verplaatst naar het toegewijd handelen richting wat men wel wil.  Stel dat iemand zijn emoties voortdurend probeert op te lossen door erover te piekeren, help ik hen inzicht te krijgen in het denkproces, te defuseren van het denken en terug in het lichaam te komen (wat ze juist vermijden omdat daar de pijn gevoeld wordt).  Ze ontdekken gaandeweg hoe het piekeren en geloven van niet helpende gedachten hen belemmeren.  Door inzicht te krijgen in het denken, emoties, identiteit en waarden komen we tot een actie/gedrag/handelen dat wel helpend is op lange termijn.

Hoe ervaren uw cliënten deze therapievorm? 
Gelieve in uw uitleg zeker ook de ervaring bij een piekeraar te bespreken.

 
Bevrijdend, ze voelen dat ze zelf de touwtjes weer in handen hebben, ze merken dat ze in hun kracht komen en niet langer geleefd worden door de piekergedachten, die hen verlamden of over alles deden twijfelen.  De harde stem in hun hoofd, is vriendelijker geworden.  Dit zorgt er dus voor dat, wanneer ze iets willen doen, en hun piekergedachten komen op, ze die wel nog 'horen' maar er zich niet door laten leiden. 

Wat zijn de verschillen tussen yoga, meditatie en mindfulness? 
(En wat is MBCT dan?)

In feite is alles yoga, maar in onze westerse wereld wordt een onderscheid gemaakt.  Ik zal dus kort schetsen hoe wij dit hier invullen:
In een yogales zit een combinatie van inspanning en ontspanning, van fysieke oefeningen en relaxatie.   Je zou kunnen zeggen dat yoga mindful bewegen is in combinatie met meditatie.  Een belangrijk element bij yoga is dat je werkt met de energie in je lichaam, de bewegingen vallen samen met de ademhaling, waardoor je de energie in het lichaam kan activeren of juist kalmeren. 
Mediteren kan in beweging (zoals stapmeditaties, yoga) maar is meestal zittend of liggend.  Bij meditatie observeer je wat er is, je bent bewustzijn.  Dit betekent dat je oefent in het loskomen van de 'verslaving' van het denken.  Je observeert het denken als denken (als een proces in je lichaam), maar je valt er niet mee samen.  Hierdoor kom je ook steeds meer vrij van het ego.  Er komt stilte, want je bent simpelweg hier.  Je stapt uit de doe-modus van het denken (piekeren). 
De neurologie is de laatste jaren zo geëvolueerd, waardoor ze de effecten nu ook steeds meer kunnen 'zien' en analyseren.  Daardoor is er ook steeds meer interesse in meditatie als 'behandeling' voor psychische problemen. Al mediteren mensen al duizenden jaren en weten we al die tijd, uit ervaring, dat dit je naar je essentie brengt. 
Mindful zijn is dan meer de toepassing van meditatie in het gewone leven.  Het betekent dat je volledig, bewust aanwezig bent bij wat je aan het doen bent, waar je bent, wat je ervaart.  In plaats van voortdurend met je aandacht in de toekomst of het verleden te zijn.  Bij piekeren ben je voortdurend bezig met die toekomst en beeld je je in wat er daar zou kunnen gebeuren.  Dat is allemaal illusie, een droom.  Het heeft dus geen enkele zin, want je leeft hierdoor in een wereld die misschien nooit zal komen. 
Mindfulness Based Cognitive Therapy (MBCT) is een training, die als aanvulling kwam op de Mindfulness Based Stress Reduction (MBSR) van Jon Kabat Zin.  MBCT wordt vooral ingezet bij mensen die herval in depressie of burn-out willen voorkomen.  Naast het leren van mindfulness als vaardigheid, gaat men hier ook aan de slag met de inhoud van (niet helpende) gedachten. 
 

Hoe ervaren uw cliënten de yogasessies?

Als energizer en tegelijk ook als rustgevend, ze voelen dat spanning loskomt, ze voelen zich soepeler worden, fysieke klachten verminderen.  Ze ervaren het als weldadig, me-time, thuiskomen in hun lichaam.  Hun hoofd stond even stil, zegt men vaak. 

Hoe ervaren uw cliënten meditatie?

Ook als rustgevend.  In het begin wel vaak confronterend, omdat ze zich bewust worden van hun hectische mind.  Maar daarnaast ook verhelderend.  Ze merken dat hun gedrag geleidelijk aan verandert: minder reactief, vriendelijker, milder.  Ze worden meer de persoon die ze eigenlijk willen zijn.  Ze ervaren dat ze keuze hebben in hun handelen en in hun reacties op situaties.  Dat zorgt voor (zelf)vertrouwen, kalmte, richting (intentie) en meer vrijheid. 

Hoe ervaren uw cliënten mindfulness? 

Idem als hierboven, omdat meditatie en yoga onderdelen zijn van de mindfulness trainingen. 
De klassieke mindfulness oefeningen ervaren mensen als een manier om weer te genieten van het leven.  Kleine dagdagelijkse dingen mindful doen zorgt ervoor dat je onthaast en dus geniet in het moment (van die spinnende poes op je schoot, de zon op je snoet, dat warme potje koffie of die knuffel die je heel bewust geeft en ontvangt).  Mindfulness ervaren ze dus als een geschenk.  Weer ten volle leven, in het hier en nu, in plaats van altijd ergens anders te willen zijn.